unknown cities
Μια σειρά 15 φωτογραφιών, έγχρωμων και ασπρόμαυρων, που η λήψη τους έγινε σε διάστημα 15 χρόνων.
Πρόθεση ήταν η αποτύπωση μιας πραγματικότητας, που θα μου εξιστορούσε την αλήθεια εκείνων των στιγμών. Κι αλίμονο,τούτες οι φωτογραφίες είναι πορτραίτα ενός γερασμένου παρελθόντος, κι ας είναι τόσα λίγα τα χρόνια που πέρασαν...
Επιστρέφω στην πόλη, όπως και στα πρόσωπα με τα οποία δέθηκα περισσότερο. Επιστρέφω στις πόλεις που με δυσκολία αναγνωρίζω στις τόσο "κοντινές" φωτογραφίες. Θέλω να αφηγηθώ την ιστορία τους, μ' αυτές δεν σταματούν λεπτό να αφηγούνται.
unknown cities
«Ίσως δεν είναι ακόμα πολύ αργά.
Θα μείνω εδώ, τσάι σερβίροντας σε φίλους»
Τόμας Έλιοτ
Μαθαίνοντας από τη σκιά μου
... κι αναζητούμε τη γνώση, τις εμπειρίες, τις αξίες.
Στοχαζόμαστε παρουσιάζοντας έργα, που εμβαθύνουν και μας δίνουν πληροφορίες και αισθητικό αποτέλεσμα κι άλλοτε πάλι τα χρησιμοποιούμε ως εξοπλισμό μιας κρίσιμης στιγμής.
«..είναι ικανοί να πουλήσουν στους ανθρώπους το μέλλον με αντάλλαγμα το παρελθόν τους».
Το βιβλίο του γέλιου και της λήθης – Μ. Κούντερα
Ζω σε μια πόλη ξεπεσμένου Ελληνισμού.
Αγγίζοντας κι εγώ το χρόνο κάποτε μιας φονικής χαράς
τινάχτηκα σαν να άγγιζα ηλεκτροφόρα σύρματα.
Σ' αυτόν τον τόπο που τρέχουμε όλοι πανικόβλητοι
σαν τα παράνομα ζευγάρια σ' ένα φλεγόμενο ξενοδοχείο.
Μάνος Ελευθερίου
