Πόρτες
Μια σειρά 12 φωτογραφιών και κάποιων δοκιμίων, έγχρωμων και ασπρόμαυρων, που η λήψη τους έγινε σε διάστημα 20 χρόνων.
Οι πόρτες ως έννοια με απασχόλησαν αρκετά. Στην αρχή ως ενδιαφέρον ερέθισμα κι έπειτα ως εμμονή, αφού ερχόταν στο μυαλό μου κάθε φορά που άνοιγα κι έκλεινα ένα βιβλίο.
Ήταν μπροστά μου, παντού κι όσο κι αν τις φωτογράφιζα εξακολουθούσαν να στριφογυρίζουν στις σκέψεις μου.
Κάποτε αποφάσισα να τις κλείσω, αλλά βρέθηκαν στα χέρια μου τα κλειδιά. Μου συμπαραστάθηκαν οι φίλοι, κι αρχίσαμε να παρατηρούμε τον κόσμο μόνο από το παράθυρο. Είπα τέρμα πια οι πόρτες.
Τα παιδιά όμως τις αφήνουν πάντα ανοιχτές. Δεν ξέρω αν το κάνουν από ένστικτο, χαρά, ευγνωμοσύνη ή εσκεμμένα μας δείχνουν τις ευθύνες μας…
Σήμερα αποφάσισα να επιστρέψω.
Μια πόρτα σε οδηγεί σ’ άλλη μια πόρτα. Αλλιώς ποιο το νόημά της.
Πασχάλης 2025
Πόρτες μιας προσμονής
επιμένει να παραμένει εκεί, αναθέτοντας στον εαυτό της νέους στόχους, όχι όμως για να ανακαλύψει μια θεωρησιακή δραστηριότητα, αλλά για να καθιερώσει, να εγκαθιδρύσει νέες επιλογές φυγής κι εισόδου.
Πόρτες μιας ζεστασιάς, ησυχίας
Η σκέψη ήλθε πάλι στη ζωή’ οι πολιτισμικοί θησαυροί του παρελθόντος, που πιστεύαμε ότι ήταν νεκροί, εξαναγκάστηκαν να μιλήσουν και μιλώντας να προ τείνουν πράγματα εντελώς διαφορετικά από τις συνηθισμένες, τετριμμένες κοινοτοπίες που υποτίθεται ότι λένε. […] * H. Arendt | M. Heidegger at eighty
Πόρτες φυγής…
το γνώριζε πως τα πράγματα αυτά δεν αποτελούσαν ζητήματα, αλλά απασχολήσεις όχι μόνο του χθες και του σήμερα. […] Κι επειδή ακριβώς το γνώριζε έπρεπε να ανακαλύψει εκ νέου το παρελθόν.
Πόρτες προς τη λήθη
Τις πόρτες θα μπορούσαμε να τις ονομάσουμε και … Όχι μόνο πόρτες σε σταματούν για να μπεις και να βγεις. Κάθε δισταγμός, ανησυχία, ενθουσιασμός κι αμφιβολία δεν έχει σχέση με την πόρτα αυτή καθ’ αυτή, αλλά με τη σκέψη μας για το τι μας επιφυλάσσει. Οι πόρτες είναι η άλλη μας επιλογή .
Πόρτες της λήθης
.
Πόρτες …
…
Πόρτες της λήθης ΙΙ
.
Πόρτες ..
…
Πόρτες της λήθης ΙΙΙ
ας κατανοήσουμε τα γεγονότα ως συνηθισμένες εμπειρίες. Το σκέπτεσθαι είναι μια ικανότητα που “έρχεται – στην – εγγύτητα εξ αποστάσεως.” Ιστορίες που αποσιωπήθηκαν πίσω από ερμητικά κλειστές πόρτες, σε χώρους που τίτποτε δεν υποδηλώνει αυτό που κάποτε συνέβει.
Πόρτες .
…
Πόρτες της λήθης IV
τίποτε δεν έχει ακόμη λεχθεί… Για τον στοχαστή αυτό πρέπει να είναι αυτό που οι λέξεις , επιμένω ακόμη και για τον στοχαστή, λέξεις που δεν μπορούν να περιγράψουν …. κι όχι μόνο στους άλλους αλλά και στον ίδιον το στοχαστή… πίσω από αυτή την πόρτα έχασε τις λέξεις.
Πόρτες .
…
“Ίσως η ακινησία που έχουν τα πράγματα τριγύρω μας
να τους επιβάλλεται από την βεβαιότητά μας πως είναι αυτά κι όχι άλλα,
απ’ την ακινησία της σκέψης μας απέναντί τους”.
Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο – Marcel . Proust
