Με βρίσκει πάλι η νύχτα με την εφημερίδα στη μασχάλη, να γυρίζω βιαστικά στο σπίτι. Τρέχω μάλλον γρηγορότερα από τα νέα της μικρής επαρχιακής μου πόλης. Θα καθίσω, δεν σας πειράζει. Ξεφυλλίζω την εφημερίδα, άλλες φορές το μετανιώνω. Σιγά τα νέα! Τίποτε το συνταρακτικό δεν συμβαίνει εδώ! Σ’ αυτήν την γωνιά της γης, σ’ αυτήν την μικρή επαρχιακή, τυχαία, πόλη. Κι όταν ανατρέχω στο ιντερνέτ, πάλι σε κάποια γωνιάς βρίσκομαι προσποιούμενος πως τούτο το γεγονός, αυτή η δράση, αυτή η εκδήλωση, ναι! είναι σημαντική! Και τότε σκέφτομαι πάλι τον κάτοικο αυτής της τυχαίας πόλης, μικρής ή μεγάλης, όπου του είναι άγνωστο ή αδιάφορο το συγκεκριμένο περιστατικό, το τόσο εξαιρετικό για μένα.
Αλλά κι όταν διαβάζω ένα μυθιστόρημα, ακουμπισμένος στην πολυθρόνα του γραφείου μου, ταξιδεύω και μαγεύομαι, σε εξαιρετικά μέρη και συμβάντα, μιας ιδανικής πραγματικότητας, δοσμένης τόσο δεξιοτεχνικά από το συγγραφέα. Κι έπειτα η πεζή πραγματικότητα κι αναρωτιέμαι, τι ήταν αυτό που ενέπνευσε τον ταλαντούχο συγγραφέα και ποιες οι συγκυρίες, ώστε το ασήμαντο συμβάν μιας τυχαίας πόλης, στην Ιβηρική, στη Σιβηρία, στη Λατινική Αμερική, στην Ελλάδα … να γίνει μια παγκόσμια ιστορία.
Διπλώνω την εφημερίδα και σκέφτομαι πως θα μπορούσε να ήταν αυτή η ανάγνωση αυτών των άρθρων μιας τυχαίας μέρας, σε μια τυχαία επαρχιακή πόλη, σαν την δικιά μας, ένα σπουδαίο γεγονός, ένα καταπληκτικό μυθιστόρημα, ένα εξαίσιο θεατρικό ή ένα ποίημα, που κάποιοι τυχαίοι θεατές μιας άλλης τυχαίας πόλης, θα εύρισκαν τη ζωή μας συναρπαστική.
Μα σκέφτομαι πόσο σπουδαιότερο θα ήταν, αν τούτα τα άρθρα της δικής μας πόλης, που παρουσιάζονται στις τοπικές εφημερίδες, τύγχαναν μιας ενδιαφέρουσας ανάγνωσης, ή παράστασης ή …. εικόνας, ζωγραφιάς και εμείς τα αντιλαμβανόμαστε ως συναρπαστικά γεγονότα που μας επιφύλαξε η ζωή σ’ αυτήν την μικρή τυχαία επαρχιακή πόλη.

Μια μελαγχολία με κυριεύει, καθώς απομακρύνομαι, από τις γιορτές που ξεθωριάζουν τόσο εύκολα, και χάνονται όπως οι σκέψεις μας για κάτι καλύτερο στο επόμενο φεστιβάλ…

Αναλογιστείτε δεν είναι πολλά αυτά που χρειάζεται η ζωή μας για ν’ είναι συναρπαστική σ’ αυτήν τη μικρή τυχαία επαρχιακή πόλη.

Πασχάλης Ξανθόπουλος